شروع فصل گرما فرصت مناسبی است تا برخی بانوان فلسفه آبکی(هوا گرم است)را چراغ راه خود نمایند و در پی کمرنگ نمودن پوشش خود باشند؛ ملازمه این عمل گسترش مفاسد اخلاقی و تهی شدن آرامش ازسایر زنان محجبه است.

جلوگیری چنین پدیده هایی که گاه بر اثر فراوانی به نوعی هنجار بدل می شوند امری نیک و قابل ستایش است ، اما آن چه مهمتر و سزاوارتر است نحوه و روش درمان آن است ، گاه بر اثر تجویز دارویی نادرست بیمار به سر حد مرگ هم نزدیک می شود .

در ذیل بعضی نکات قابل توجه در مخالفت با پدیده مانکن های خیابانی بیان مینمائیم:

1- برخورد با ناهنجاریهای اجتماعی ( مانکن های خیابانی) اگر به عنوان قانون از قبل در صفحات قانون گذار خود نمایی می نموده است ، سوال این این است که چرا این قانون تا به حال هوا می خورده ؟

و آیا با تغییر مسئولین قوانین نیز به میل آنها در رفت و آمد است؟

و مردم باید دست به دعا باشند تا یک نفر حاضر به نبش قبر قوانین شود؟

2- نیروی انتظامی مراقب باشد تا در اجرای این طرح مهره ها را طوری چیدمان کند تا بازی به دست طرف مقابل نیافتد و با یک اشتباه عملکردی، برخورد با ناهنجاریها اجتماعی به گسترش آنها منجر نشود.

3- مهمتر از برخورد با ناهنجاریها ، بستن سر منشاء آنان است که همت جدی دولت و مجلس وسایر نهادهای فرهنگی را می طلبد تا با مدیریت صحیح و همه جانبه ، بسیج عمومی را در گسترش فرهنگ اسلامی پی ریزی نمایند.

4- سیمای جمهوری اسلامی و فیلم های سینمایی مجوز گرفته از وزارت ارشاد باید با نشان دادن مذهب از دامن زدن به ناهنجاریهای اجتماعی بپرهیزند ؛ عدم رعایت موازین شرعی در تهیه برنامه ها ،  هنجار نمودن لباسهای غیر اسلامی ، بیرون گذاشتن موی باریکنان زن به عنوان یک اصل در فیلمهای اکران شده سینماها ، فیلنامه های ضعیف ،عشق ها مجازی و ...مهمترین انتقادها به این دو رسانه ملی است.

5- مشخص نمودن محدوده حجاب برای رفع ابهامات موجود.

بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از تاریخ 10 تا 14 اردیبهشت ماه در همدان برگزار شد.

این جشنواره اولین برنامه بین المللی است که همدان به واسطه آن قصد معرفی خود به جهانیان را داشته است ، همین جمله برای من خیلی عذاب آور است ، همدانی که سه هزار سال قدمت دارد منابع طبیعی و معنوی منحصر به فردی دارد ... و حالا همین همدان باید دست درازی کند تا بواسطه یک جشنواره ، شهره نگاه جهان شود ؟

شاید برگزاری جشنواره همدان پاک کردن صورت مسئله هاست ، رنگ ریختن بر عدم مدیریتها و بی تفاوتی های مسئولین ، تبلیغات فیلم کودک استفاده ابزاری از اسم کودک از مظلومیت او برای جلوه دادن نیستیها است، این نه دفاع بل ظلمی بر اوست.

همدان شهری که در زمان مرحوم بهنامجو (شهردار سالهای دور) به شهر گل و بلبل ایران معروف بود باید از یادها فراموش می شد تا بخاطر جشنواره ، بار دیگر رنگ گلهای اطلسی را اینچنین در کوی و برزن خود ببیند، این نه از جشنواره است که عدم لیاقت بعضی از مسئولین است ،همدان مانند خیلی از شهرهای ایران بسیار دارد از مدیران خوش شعار و بی عمل ، آنان که ناله مردم ترانه انهاست د راینجا کم نیستند ، مسئولینی که گاه مذهبی کم تخصصند و گاه متخصص کم مذهب .

الوند همدان نشان از استواری و استقامت اوست ، آب و هوایش نشان از شادابی و سرور است و خاکش علامتی از هزاران شهید در خون فتاده ،  درونش جایگاه مردمی غیرتمند است که رگ غیرتشان ، بارها برای دین و مذهب به درد آمده است همدانیها سیاست مدارند ، عالمند و خوش اخلاق ، اینجا را ایرانیان به دارالمومنین می شناسند ؛ همدان شاه کلیدی در پیروزی انقلاب و شیر دلی در دفاع مقدس بود و...

منتظر نگاه های خارج از عینک بودم اما انگار عینک هار ا به چشمان مهر و موم نمودند ، از جشنواره همدان گفتند و گفتند و شنیدیم، چه شد به حال کودکان و نوجوانان همدانی و ایرانی و جهانی .

و اما چند نکته:

1- یکی از نکات مثبت جشنواره ترمیم سینماهای شهر بود که جای تشکر محفوظ است .

2- اگر به گفته مسئولین ، سینما حق هر شهر و شهروند است و اگر همانان می نازند که از صدقه سر جشنواره پنج سینمای همدان بازسازی شد سوال این جاست در کجای دنیا ، بدون هیچ جایگزینی ، بدون معذرت خواهی ایی به یک دفعه ، تمام سینماهای شهر را تعطیل می کنند ؟ آیا نظمی در دستگاه مدیریت پیدا نمی شود ؟ چرا حق دیدن فیلم را ازاین جوانان برای چندین ماه پیاپی گرفته اید؟ آیا در روزهای اکران فیلم اخراجی ها با آن همه تبلیغات ، مردم باید در آرزوی یک سینما باشند؟ آیا باید در انتظار cdهای رایتی غیر مجاز باشند یا برای دیدنشان به شهرهای دیگر سفر کنند؟

3- شهردار همدان از بودجه داخلی خود 400 ملیون برای تجهیز و ترمیم سینما فجر اختصاص داد ، شهرداری همدان بودجه سالیانه خودش را به مالیاتهای مرمی وابسته است چرا که همدان شهری صنعتی نیست و مردم مجبورند با مالیاتهای متفاوتی که شاید شهرهای دیگر حتی اسمی از آنها نشنیده باشند ، صندوق شهرداری را پر کنند و این یعنی اضافه مالیات بر دوش محرومین و این یعنی استضعاف.

4- گل کاری میادین و معابر و تقاطع ها به صورت این چنینی و تا این اندازه بخاطر جشنواره بوده است و جای این سوال را باز میکند که اگر این همت و تلاش شهرداری است ، چرا در سالیان گذشته چنین نبوده است ؟ آیا زیبایی حق مردم همدان نبوده است؟

5- در جشنواره فیلم کودک ، چنان چه فیلمی به کودک و نوجوانان مربوط باشد به عنوان نامزد آماده شرکت در جشنواره می شود

با چندین نکته خوب و مثبت وشاید چندین برابر نکات منفی پنهان و آشکار ویا ، نکته ایی در فیلمی مثبت و در دیگری منفی جلوه نمایی کند و این در حالی است که گرایشات سیاسی  و ضد فرهنگی بعضی از عوامل فیلم ساز را نادیده بگیریم ، آیا بهتر آن نباشد که که از همان اول بجای صرف هزینه های گزاف مالی و عمری و معنوی ، راه و مسیری را اندیشمندان حوزه هنری و فرهنگی مشخص نمایند ، تا در آن نیازهای کودکان جامعه را برآورد کنیم ، مشکلات نوجوانان آینده ساز  را بشناسیم و با ارائه راه حلی و تصویب پیش فرضهای معینی با یک برنامه هدایتگر به فیلم سازی روی آوریم، تا بجای انتخاب فیلم خوب به انتخاب فیلم احسن بپردازیم.

6- آیا مدانید همدان یکی از محدود شهرهایی است که درصد جوانان بالایی دارد و از کم نظیرترین شهرهایی است که بیشترین بیکارهای جوان را در خود جای داده است ، با یک حساب سر انگشتی حداقل بودجه دو ملیاردی جشنواره می توانست وام یک ملیونی برای دوهزار بی کار ایساتده در میدانها و یا ول در خیابانها باشد ، میتوانست سر منشاء زندگی بسیاری از کودکان متولد نشده باشد.

7- اگر به دنبال جشنواره ایی با هدف رقابتی  بین فیلم های شرکت کننده ایم ، بهتر نیست به جای خرج این بودجه کلان و پیامدها و توابع منفی آن با چندین ملیون همان نتیجه گرفته شود ؟ و کاری که بنا بود در آخر میکردیم در اول انجام میشد؟

در مراسم اختتامیه با اعلام نظرات داوران ، بیست پروانه زرین به دست صاحبانشان سپرده شد ، در صورتی که داوران به راحتی می توانستند در محیطی خالی از گرد و غبار ، به داوری فیلمها بنشینند و نظرات خود را در گردهمایی ساده بیان نمایند.

8- اختلاط مردان و زنان در مراسمات ، حجابهای های کمرنگ بازیگران ، فسادهاو گناه های پنهان و نامعلوم از امور جداناپذیر جشنواره شده بودند؟

9- کودکان و نوجوانان ، خواهان خوانوادهایی شاداب و بدون رنجند ، خواهان مدرسه ایدآل، معلمانی خوب و شهری آباد به همراه تفریحات سالم اند نه به دنبال جشنواره ایی که هیچ سود مادی و معنوی مگر الا و لابد پیدا شود .

10- سالن سینما ها و سانسهای چند گانه نمایش ، بیشتر مورد توجه بزرکسالان بود تا کودکان.

11- شاید بهترین برنامه مورد توجه کودکان نه جشنواره بلکه برنامه عموپورنگ بود.

12- کودکان احتیاج به توجه بزرگان در تمامی طول سال دارند نه فقط تحت عنوان یک جشنواره.

13- کودکان و نوجوانان فقط بچه های شهر و خانه های مرفه نیستند  ، بسیاری از کودکان در فقر به گدایی مشغولند ، بسیاری بزهکارند ، بسیاری محروم از درس و زندگی ، جشنواره وقتی برای آنان مفید است که در دفاع از این کودکان مظلوم هم داد بزند و صدایش را به گوش همگان برساند

14- همدان نباید به آنچه بوده به پایتخت فرهنگ و تمدن ، به تاریخ سه هزار ساله ... بیش از حد ببالد ، همدان باید امروز را بسنجد و برای آینده تلاش کند تا بدون هیچ جشنواره و غمواره ایی در قلب ایران و جهان دلربایی کند.

فیلم سینمائی "هویت" 23 اردیبهشت در برنامه سینماء موراء از شبکه چهارم پخش گردید.

"هویت" به کارگردانی جیمز منگلد تریلر  بر مبنای فیلمنامه‌ای از مایکل کانی در سال  2003 " با بودجه 28 میلیون دلاری تولید شد و در آن،جان کیوساک، ری لیوتا، آماندا پیت، آلفرد مولینا و ربکا دومورنی به ایفای نقش پرداختند. این فیلم 90 دقیقه ای با درجه R از 26 آوریل سال 2003 در آمریکا اکران شد و 90 میلیون دلار فروش جهانی داشت. جیمز منگلد 44 ساله تاکنون فیلم‌هایی چون "سنگین" (1995)، "کاپ‌لند" ( 1997) ، "دختر از هم گسیخته" (1999) و "کیت و لئوپولد" (2001) را ساخته است.

"هویت" فیلمی است ترسناک ، دلهره آور ، روان شناختی ، پیچیده و معما گونه که مخاطب منتظر است به سرعت پایان فیلم را تجربه نماید؛ افراد داستان: یک راننده لیموزین که یک ستاره سینما را همراهی می‌کند، پدر و مادری با پسری جوان، پلیسی که یک متهم را منتقل می‌کند، یک زوج جوان ، یک مدیر هتل و یک دختر جوان ولگرد هستند ، شخصیتهای فوق با وجود متفاوت بودن اما بنا بر ماجرایی ماورائی در هتلی متروک در " نوادا " گرد هم می‌آیند؛ باران شدید در شبی سرد همراه بسته شدن راههای فرار به واسطه سیلاب و قطع تلفن و بیسیم به دلیل موانع جوی باعث میشود به تنها هتل منطقه وارد شوند تا پناهی ظاهری را در مکانی نا امن جستجو کنند .

شما در حال دنبال کردن داستانید غافل از اینکه در اوساط فیلم ماجرای قتلها با ماجرای دیگری گره میخورد و از طرفی کارگردان دست خود را رو میکند و شما را با یک معمای پیجپده تر روبرو می سازد .

"هویت " نگاه درون به درون است ؛ کارگردان ، بیننده را از اوائل فیلم تا اواسط آن بدون بیان نکته ایی به تعقیب ماجرای داستان می کشاند و ترس ، اضطراب و پرسش را به ضمیر ناخودآگاه او منتقل میکند اما در میانه فیلم به صورت غیر مشخص به بیان این واقعیت میپردازد که تمام این ماجراها در فضای ذهن یک مجرم اتفاق افتاده است ، مجرمی که الان به واسطه اتفاقات مختلف سالهای زندگی اش ، کودک ساده و بی آلایش درونش را به موجودی دیو مانند بدل کرده است، که نه از سفیدی خبری است و نه از تک رنگی ، روان و ضمیر او جایگاهی برای چندین رنگ است که در افراد مختلف فیلم بروز نموده است .

مجرم سعی می کند در فضای ذهن خود تک تک هویتها را از بین ببرد تا موفق به پیدایی خود شود ، افراد داستان نمی توانند با هم جمع شوند و متحد شوند و شاید به واسطه اولین جراحت که نه قتل است بلکه تصادفی وحشتناک است افتراقها به وجود می اید و چون نمی توانند در حل همین اتفاق موفق شوند  به دنبالش حادثهای دیگر ( قتل بازیگر مشهور هالیوودی ) عرصه را بر انها تنگتر میکند و قتلهای بعد حاصل میشود.

مجرم در حال پیدا کردن خود است و سعی میکند با از بین بردن شخصیتهای درون خود به شخصیتی واحد یعنی به خود برسد و خودش را بشناسد ، میهمانان هتل متروکه یازده نفرند که تولد همشان 10 مه است و از این 11 نفر باید یک نفر باقی بماند و آن یک نفر همان مجرم است که در غالب بچه ایی شخصیت اول پنهان فیلم را ایفا میکند ؛ مجرم که در دادگاه قضایی به واسطه اختلالات روانی از اعدام تبئه شده است با کشتن هر 10 نفر (هویتهای مختلف خود) ، حالا به یک هویت می رسد ، به خودش میرسد و خودش را می بابد ، او خود را قاتل می یابد و باید هر انچه در ذهن انجام داده در عالم خارج ذهن نیز دنبال کند و دکتر روانشناس خود را در انتهاء فیلم به قتل میرساند.

فیلم در غالب داستان سعی دارد به زبان بیاورد که تمامی مجرمان در ابتداء خوب ، ساده و بی آلایش بودند و جز سفیدی کوله باری نداشتند ، اما همین کودک ساده وقتی در جامعه ای قرار میگیرد که اطرافش پر از فساد است ، پر از نابرابری ها و ناعدالتی هاست، خانواده ایی از هم گسسته دارد ، دروغ نقل زبان است و ... باعث می شود کودک ، رنگ محیط را به خود بگیرد و آفتاب پرست شود و برای گذراندن زندگی انواع مفاسد را انجام دهد تا بتواند مانند دیگران به راه خود ادامه دهد و همان میشود که در درونش هویتهای مختلف شکل می گیرد  .

گر چه مبحث فوق از لحاظ روانشناسی و جامعه انسانی صحیح است لکن کارگردان فقط یک روی سکه را به تصویر کشیده است و بعد منفی آن را نمایش داده است ، او بیان میکند که با تضاد هویتهای مختلف آخر الامر آنچه باقی می ماند فساد است و باعث می شود مجرم بعد از پیدایی خود ، قتلی را در عالم خارج از ذهنش انجام دهد ، یعنی حاصل از فساد فساد است .

اما انچه متون اسلامی در اختیار ما میگذارند این است که انسان می تواند در جامعه ایی فاسد باشد و هویتهای مختلف پیدا کند و اگر خواست ، به هویت واحدی برسد نتیجه اش منشاء خیر باشد نه فساد ، البته فیلم با توجه به تعلیمات سکولار و اومانیستی غرب خوب توانسته ظاهر شود.

انجام هر گناه یعنی سیاهی در مقابل سفیدی قلب ، یعنی ایجاد تکثر در هویت واحد خدایی و منجر شدن به هویتهای مختلف که ممکن است از جامعه ایی ناسالم و اطرافیانی فاسد حاصل شده باشد ، اما همین فرد بنا بر دستورات دینی می تواند با توبه و بازگشت از مسیر رفته ، هویتهای چند گانه اش را به هویت سفیدی تبدیل نماید ، توبه می تواند همان قتلهای ذهن مجرم باشد که وقتی به هویت واحدی دست یافت دیگر دکتر روانشناس را به کام مرگ نکشاند و زندگی تازه ای را شروع نماید . توبه علل ماورائی است که به کمک انسان خاطی می آیند و او را از نو واحد و سفید میکند.