شروع فصل گرما فرصت مناسبی است تا برخی بانوان فلسفه آبکی(هوا گرم است)را چراغ راه خود نمایند و در پی کمرنگ نمودن پوشش خود باشند؛ ملازمه این عمل گسترش مفاسد اخلاقی و تهی شدن آرامش ازسایر زنان محجبه است.
جلوگیری چنین پدیده هایی که گاه بر اثر فراوانی به نوعی هنجار بدل می شوند امری نیک و قابل ستایش است ، اما آن چه مهمتر و سزاوارتر است نحوه و روش درمان آن است ، گاه بر اثر تجویز دارویی نادرست بیمار به سر حد مرگ هم نزدیک می شود .
در ذیل بعضی نکات قابل توجه در مخالفت با پدیده مانکن های خیابانی بیان مینمائیم:
1- برخورد با ناهنجاریهای اجتماعی ( مانکن های خیابانی) اگر به عنوان قانون از قبل در صفحات قانون گذار خود نمایی می نموده است ، سوال این این است که چرا این قانون تا به حال هوا می خورده ؟
و آیا با تغییر مسئولین قوانین نیز به میل آنها در رفت و آمد است؟
و مردم باید دست به دعا باشند تا یک نفر حاضر به نبش قبر قوانین شود؟
2- نیروی انتظامی مراقب باشد تا در اجرای این طرح مهره ها را طوری چیدمان کند تا بازی به دست طرف مقابل نیافتد و با یک اشتباه عملکردی، برخورد با ناهنجاریها اجتماعی به گسترش آنها منجر نشود.
3- مهمتر از برخورد با ناهنجاریها ، بستن سر منشاء آنان است که همت جدی دولت و مجلس وسایر نهادهای فرهنگی را می طلبد تا با مدیریت صحیح و همه جانبه ، بسیج عمومی را در گسترش فرهنگ اسلامی پی ریزی نمایند.
4- سیمای جمهوری اسلامی و فیلم های سینمایی مجوز گرفته از وزارت ارشاد باید با نشان دادن مذهب از دامن زدن به ناهنجاریهای اجتماعی بپرهیزند ؛ عدم رعایت موازین شرعی در تهیه برنامه ها ، هنجار نمودن لباسهای غیر اسلامی ، بیرون گذاشتن موی باریکنان زن به عنوان یک اصل در فیلمهای اکران شده سینماها ، فیلنامه های ضعیف ،عشق ها مجازی و ...مهمترین انتقادها به این دو رسانه ملی است.
5- مشخص نمودن محدوده حجاب برای رفع ابهامات موجود.
6- برخورد با ناهنجاریها وقتی موفق خواهد بود که دائمی و مستمر باشد نه مانند اجبار بودن کلاه کاسکت برای متورسواران در همان چند ماهه اول طرح شدت داشته باشد .
|