پیراهن زرد و شلوار لی آبی با کفشهای کرمی اش اجتماع رنگهای غیر همگون را تشکیل داده بودند

مطمئنا در انتظار کسی بر صندلی تکیه داده بود ، چهره سیه گونه اش با دندانهای مرواریدی رنگش وموهای فرفری کوتاهش ، افریقایی بودنش را هویدا ساخته بود
از غرب افریقا ، ساحل عاج آمده بود ، اکنون بعد از هفت سال اقامت در ایران فارسی را مانند فرانسوی ، عربی و انگلیسی صحبت میکند،  محمد طلبه حوزه علمیه امام خمینی (ره ) قم است ، عاج را بعد از افریقای جنوبی زیباترین کشور قاره میدانست و از نظر ساختمان سازی و منابع طبیعی بسیار غنی میشمارد
زبان اجدادی اش گرفتار به تیر زهراگین استعمار شده بود و  حالا با زبان مادری استعمار آورده فرانسه گویش مینماید
ساحل عاج گرچه هم اکنون استقلالش را به دست آورده است اما مهره های سیاسی و اقتصادی کشورش هنوز هم به دست خانه خرابکن های فرانسوی جابجا میشوند ، نمونه اش همین چند گاه قبل وقتی دولت عاج تصمیم به تجدید سازمان اتوبوس رانی بین شهری نموده بود ، اتبوسهای ایرانی را به دلیل استحکام ، زیبایی و قیمت پایین نسبت به همنوع فرانسوی اش ترجیح داد که با دخالت فرانسویان مجبور به خرید از هندوستان شد .
اغلب شیعیان عاج با وجود داشتن دو مرجع پاکستانی تبعه عاج ، مقلد ایت الله سیستانی حفظه الله  و امام خامنه ایی دامت برکاته هستند ساکنان عاج ایرانیان را بسیار محترم می شمارند و حساب ویژه ایی برایشان بازگشایی نموده اند
اما گله ایی از اعماق دلش بلند بود ، غمی که بارها با مسئولین ایرانی مقیم آنجا مطرح نموده بود و انگار به دنبال دلکده ایی بود تا غمش را منتقل کند ، لسانش تلخ به نام تاجران ایرانی ایی شد که تازگی بازار مناسبی را در میان سیاهپوستان ساحل عاج پیدا نموده اند اما اصول اخلاقی تجارت را به فراموشی سپرده اند .

محمد میگفت سیاه پوستان عاجی که برای ایرانیان کار میکنند ، مورد سوء استفاده نژادی قرار میگیرند و دست مزدشان به دلیل سیاه بودنشان به نصف تقلیل می یابد ، محمد شاهد مثال عینی است که وقتی کار ترجمه را انجام میداده ، حقوق ۵ دلاری دریافت میکند در صورتی که همان میزان کار برای یک سفید پوست به ۱۰ دلار است .

و این در مدت زمان بیش یعنی ریختن آبی که قطره قطره جمع شده است